Sinds onze kindertijd verlangen we al lang naar een kleurrijke wereld.Zelfs de woorden "kleurrijk" en "kleurrijk" worden vaak gebruikt om sprookjesland te beschrijven.
Deze natuurlijke liefde voor kleur zorgt ervoor dat veel ouders schilderen als de belangrijkste hobby van hun kinderen beschouwen.Hoewel weinig kinderen echt van schilderen houden, kunnen maar weinig kinderen de charme van een doos fijne verf weerstaan.
Citroengeel, oranjegeel, felrood, grasgroen, olijfgroen, rijpbruin, oker, kobaltblauw, ultramarijn... deze prachtige kleuren zijn als een ontroerende regenboog, die onbewust de kinderziel ontvoert.
Gevoelige mensen zullen merken dat de namen van deze kleuren meestal beschrijvende woorden zijn, zoals grasgroen en rozerood.Er zijn echter enkele dingen zoals "oker" die gewone mensen niet kunnen begrijpen.
Als je de geschiedenis van sommige pigmenten kent, zul je merken dat er in de lange rivier des tijds nog meer van dergelijke kleuren zijn vernietigd.Achter elke kleur schuilt een stoffig verhaal.
Lange tijd konden menselijke pigmenten niet een duizendste van deze kleurrijke wereld weergeven.
Elke keer dat er een gloednieuw pigment verschijnt, krijgt de kleur die het vertoont een geheel nieuwe naam.
De vroegste pigmenten kwamen uit natuurlijke mineralen, en de meeste kwamen uit de grond die in speciale gebieden werd geproduceerd.
Okerpoeder met een hoog ijzergehalte wordt al lang als pigment gebruikt en het roodbruine dat het laat zien, wordt ook wel okerkleur genoemd.
Al in de vierde eeuw voor Christus hadden de oude Egyptenaren het vermogen om pigmenten te maken onder de knie.Ze weten hoe ze natuurlijke mineralen zoals malachiet, turkoois en cinnaber moeten gebruiken, vermalen en wassen met water om de zuiverheid van het pigment te verbeteren.
Tegelijkertijd beschikten de oude Egyptenaren ook over uitstekende plantaardige kleurstoftechnologie.Hierdoor kon het oude Egypte een groot aantal kleurrijke en heldere muurschilderingen maken.
Duizenden jaren lang werd de ontwikkeling van menselijke pigmenten aangedreven door gelukkige ontdekkingen.Om de kans op dit soort geluk te vergroten, hebben mensen veel vreemde pogingen ondernomen en een reeks prachtige pigmenten en kleurstoffen gemaakt.
Omstreeks 48 v.Chr. zag Caesar de Grote een soort paarse geest in Egypte, en hij was vrijwel onmiddellijk gefascineerd.Hij bracht deze kleur, genaamd bottenslakpaars, terug naar Rome en maakte er de exclusieve kleur van de Romeinse koninklijke familie van.
Sindsdien is paars een symbool van adel geworden.Daarom gebruiken latere generaties de uitdrukking "geboren in paars" om hun familieachtergrond te beschrijven.Het productieproces van dit soort botslak-paarse kleurstof is echter een prachtig werk te noemen.
Week de rotte bottenslak en houtas in een emmer vol rotte urine.Na een lange tijd staan zal de stroperige afscheiding van de kieuwklier van de botslak veranderen en een stof produceren die tegenwoordig ammoniumpurpuriet wordt genoemd en die een blauwpaarse kleur vertoont.
Structuurformule van ammoniumpurpuriet
De output van deze methode is erg klein.Het kan minder dan 15 ml kleurstof per 250.000 botslakken produceren, net genoeg om een Romeins gewaad te verven.
Bovendien kan deze kleurstof, omdat het productieproces stinkt, alleen buiten de stad geproduceerd worden.Zelfs de uiteindelijke kant-en-klare kleding geeft het hele jaar door een onbeschrijfelijke unieke smaak af, misschien is het wel "Koninklijke smaak".
Er zijn niet veel kleuren zoals botslakpaars.In de tijd dat mummiepoeder eerst beroemd werd als medicijn en vervolgens populair werd als pigment, werd een ander pigment uitgevonden dat ook verband hield met urine.
Het is een soort mooi en transparant geel, dat lange tijd aan wind en zon is blootgesteld.Het heet Indisch geel.
Botslak voor de productie van speciale koninklijke paarse verven
Grondstof voor Indisch geel
Zoals de naam al aangeeft, is het een mysterieus pigment uit India, dat wordt gewonnen uit koeienurine.
Deze koeien kregen alleen mangobladeren en water, wat tot ernstige ondervoeding leidde, en de urine bevatte bijzondere gele stoffen.
Turner werd belachelijk gemaakt omdat hij geïnspireerd was door geelzucht, omdat hij vooral graag Indisch geel gebruikte
Deze vreemde pigmenten en kleurstoffen domineerden lange tijd de kunstwereld.Ze brengen niet alleen schade toe aan mensen en dieren, maar hebben ook een lage productie en hoge prijzen.In de Renaissance werd de groep cyaan bijvoorbeeld gemaakt van lapis lazuli-poeder en de prijs ervan was vijf keer hoger dan die van goud van dezelfde kwaliteit.
Met de explosieve ontwikkeling van de menselijke wetenschap en technologie hebben pigmenten ook een grote revolutie nodig.Deze grote revolutie liet echter een fatale wond achter.
Loodwit is een zeldzame kleur in de wereld die een stempel kan drukken op verschillende beschavingen en regio’s.In de vierde eeuw voor Christus hadden de oude Grieken de methode voor het verwerken van loodwit onder de knie.
Lood Wit
Meestal worden meerdere loden staven in azijn of dierenuitwerpselen gestapeld en gedurende enkele maanden in een afgesloten ruimte geplaatst.Het uiteindelijke basische loodcarbonaat is loodwit.
Het bereide loodwit heeft een volledig ondoorzichtige en dikke kleur, die als een van de beste pigmenten wordt beschouwd.
Loodwit is echter niet alleen briljant in schilderijen.Romeinse dames, Japanse geisha's en Chinese dames gebruiken allemaal loodwit om hun gezicht in te smeren.Terwijl ze de gezichtsafwijkingen verbergen, krijgen ze ook een zwarte huid, rotte tanden en rook.Tegelijkertijd zal het vasospasme, nierschade, hoofdpijn, braken, diarree, coma en andere symptomen veroorzaken.
Oorspronkelijk leed de donkere koningin Elizabeth aan loodvergiftiging
Soortgelijke symptomen verschijnen ook bij schilders.Mensen noemen de onverklaarbare pijn bij schilders vaak ‘schilderkoliek’.Maar eeuwen zijn verstreken en mensen hebben zich niet gerealiseerd dat deze vreemde verschijnselen eigenlijk voortkomen uit hun favoriete kleuren.
Het loodwit op het gezicht van een vrouw kan niet toepasselijker zijn
Loodwit ontleende ook meer kleuren aan deze pigmentrevolutie.
Van Goghs favoriete chroomgeel is een andere loodverbinding, loodchromaat.Dit gele pigment is helderder dan het walgelijke Indisch geel, maar het is goedkoper.
Beeld van Van Gogh
Net als loodwit dringt het daarin aanwezige lood gemakkelijk het menselijk lichaam binnen en vermomt het zich als calcium, wat leidt tot een reeks ziekten, zoals aandoeningen van het zenuwstelsel.
De reden waarom Van Gogh, die van chroomgeel en dikke lak houdt, al lange tijd aan een psychische aandoening lijdt, is waarschijnlijk te wijten aan de ‘bijdrage’ van chroomgeel.
Een ander product van de pigmentrevolutie is niet zo ‘onbekend’ als loodwit chroomgeel.Het zou kunnen beginnen met Napoleon.Na de slag bij Waterloo kondigde Napoleon zijn troonsafstand aan, en de Britten verbanden hem naar Sint-Helena.Na minder dan zes jaar op het eiland te hebben doorgebracht, stierf Napoleon op vreemde wijze, en de redenen voor zijn dood zijn divers.
Volgens het autopsierapport van de Britten stierf Napoleon aan een ernstige maagzweer, maar uit sommige onderzoeken bleek dat het haar van Napoleon een grote hoeveelheid arseen bevatte.
Het arseengehalte dat in verschillende haarmonsters van verschillende jaren werd gedetecteerd, was 10 tot 100 keer de normale hoeveelheid.Daarom geloven sommige mensen dat Napoleon werd vergiftigd en ter dood werd gebracht.
Maar de waarheid is verbazingwekkend.Het overmatige arsenicum in het lichaam van Napoleon komt eigenlijk van de groene verf op het behang.
Meer dan 200 jaar geleden vond de beroemde Zweedse wetenschapper Scheler een heldergroen pigment uit.Dat soort groen vergeet je nooit meer in één oogopslag.Het wordt verre van geëvenaard door die groene pigmenten gemaakt van natuurlijke materialen.Dit "Scheler groen" veroorzaakte opschudding toen het eenmaal op de markt werd gebracht vanwege de lage kosten.Het versloeg niet alleen vele andere groene pigmenten, maar veroverde in één klap ook de voedselmarkt.
Er wordt gezegd dat sommige mensen Scheler-groen gebruikten om het eten tijdens het banket te verven, wat direct leidde tot de dood van drie gasten.Shiller groen wordt veel gebruikt door handelaren in zeep, taartdecoratie, speelgoed, snoep en kleding, en natuurlijk behangdecoratie.Een tijdlang was alles, van kunst tot dagelijkse benodigdheden, omgeven door weelderig groen, inclusief de slaapkamer en badkamer van Napoleon.
Dit stukje behang zou afkomstig zijn uit de slaapkamer van Napoleon
Het bestanddeel van Schelergroen is koperarseniet, waarin het driewaardige arseen zeer giftig is.De ballingschap van Napoleon kende een vochtig klimaat en gebruikte Scheler-groen behang, waarbij een grote hoeveelheid arseen vrijkwam.Er wordt gezegd dat er nooit bedwantsen in de groene kamer zullen zijn, waarschijnlijk om deze reden.Toevallig werden Schelergroen en later Parijsgroen, dat ook arseen bevatte, uiteindelijk een pesticide.Bovendien werden deze arseenhoudende chemische kleurstoffen later gebruikt voor de behandeling van syfilis, wat tot op zekere hoogte chemotherapie inspireerde.
Paul Ellis, vader van chemotherapie
Cupreouraniet
Na het verbod op Scheler-groen was er weer een angstaanjagender groen in zwang.Als het gaat om de productie van deze groene grondstof, kunnen moderne mensen het meteen associëren met atoombommen en straling, omdat het uranium is.Veel mensen denken niet dat men kan zeggen dat de natuurlijke vorm van uraniumerts prachtig is, bekend als de roos van de ertswereld.
Bij de eerste uraniumwinning werd het ook als toner aan glas toegevoegd.Het op deze manier gemaakte glas heeft een zwak groen licht en is werkelijk prachtig.
Uraniumglas knippert groen onder de ultraviolette lamp
Oranjegeel uraniumoxidepoeder
Het oxide van uranium is helder oranjerood, dat ook als toner aan keramische producten wordt toegevoegd.Vóór de Tweede Wereldoorlog waren deze ‘energierijke’ uraniumproducten nog overal aanwezig.Pas met de opkomst van de nucleaire industrie begonnen de Verenigde Staten het civiele gebruik van uranium aan banden te leggen.In 1958 versoepelde de Amerikaanse Atomic Energy Commission de beperkingen echter, en verarmd uranium verscheen opnieuw in keramische fabrieken en glasfabrieken.
Van de natuur tot de winning, van productie tot synthese: de ontwikkelingsgeschiedenis van pigmenten is ook de ontwikkelingsgeschiedenis van de menselijke chemische industrie.Alle prachtige dingen in deze geschiedenis zijn geschreven in de namen van die kleuren.
Botslak paars, Indisch geel, Loodwit, Chroomgeel, Schelergroen, Uraniumgroen, Uraniumoranje.
Elk zijn de voetafdrukken die zijn achtergelaten op de weg van de menselijke beschaving.Sommige zijn stabiel en stabiel, maar sommige zijn niet diep.Alleen door deze omwegen te onthouden kunnen we een vlakkere rechte weg vinden.
Posttijd: 31 oktober 2021